Czasy w języku angielskim.

Czasy w języku angielskim to temat, który często wywołuje wiele emocji. No bo jak nie komentować tak wielkiej – dla nas Polaków trudnej do zrozumienia i zaakceptowania – ilości czasów gramatycznych, które trzeba przyswoić? W związku z tym powstało wiele teorii, dlatego postanowiliśmy ugryźć czasy w języku angielskim z nieco innej strony. W tym artykule spróbujemy znaleźć odpowiedzi na następujące pytania: Ile jest czasów w angielskim? Co jest czasem, a co tylko go udaje? Które czasy języka angielskiego są najczęściej używane?

Po zapoznaniu się z tymi informacjami zmienisz podejście do czasów i prawdopodobnie zyskasz dodatkową motywację do nauki języka angielskiego. Nie czekajmy zatem! Miłego czytania.

Czasy w języku angielskim – jak to wygląda naprawdę?

Zgłębiając się w temat, w końcu dotrzemy do informacji, że z czysto technicznego punktu widzenia w języku angielskim mamy tylko dwa czasy gramatyczne. Są to czasy morfologiczne, czyli takie, które rozróżniamy na podstawie sufiksu (końcówki) lub apofonii (zmiany dźwięków wewnątrz wyrazu).

Te czasy to:

• Czas przeszły – wykorzystujący np. when.
• Czas teraźniejszy – wykorzystujący np. go.

Zaraz, zaraz, przecież już na pierwszych zajęciach z angielskiego była mowa o tym, że w języku tym spotyka się kilkanaście czasów, Co z pozostałymi i gdzie podział się czas przyszły?

Przyszłe czasy w angielskim w rzeczywistości czasami gramatycznymi nie są. To konstrukcje składające się z czasownika modalnego (np. will) i bezokolicznika (np. go).

Wszystkie czasy – angielski.

Dla ułatwienia nauki języka musimy jednak przyjąć bardziej praktyczny punkt widzenia. Jeśli to zrobimy, okaże się wszystkie czasy języka angielskiego to aż 12 pozycji. Uwzględniliśmy tu czas przyszły (który jak wiemy, czasem nie jest) oraz konstrukcje peryfrastyczne (opisowe), będące hybrydą samego czasu oraz jego czterech aspektów:

• simple,
• continuous,
• perfect,
• perfect continuous.

Tu jednak warto wyjaśnić, czym są wyżej wymienione aspekty. Kategoria czasu mówi nam, kiedy dana czynność miała miejsce (przeszłość, teraźniejszość, przyszłość). Kategoria aspektu natomiast określa sposób, w jaki dana czynność została wykonana. W języku polskim mamy dwa takie aspekty (tryby): dokonany i niedokonany. W angielskim mamy ich 4 w każdym z dwóch czasów i dodatkowe 4 w konstrukcji, zwanej czasem przyszłym. Stąd liczba 12. Cztery czasy przeszłe, cztery teraźniejsze i cztery przyszłe.

Przykłady użycia czasów w języku angielskim.

• Present Tense Simple: „I eat breakfast every day” – opisuje ogólną prawdę lub rutynowe działanie, które odnoszą się do terażniejszości.
• Present Tense Progressive: „I am eating breakfast right now” – opisuje trwającą czynność, która dzieje się w chwili obecnej.
• Present Tense Perfect: „I have eaten breakfast already” – opisuje czynność, która została zakończona przed chwilą obecną i ma związek z teraźniejszością.
• Present Tense Perfect Progressive: „I have been eating breakfast for an hour” – opisuje trwającą czynność, która została zakończona przed chwilą obecną i podkreśla zarówno czas trwania, jak i zakończenie.
• Past Tense Simple: „I ate breakfast yesterday” – opisuje pojedynczą czynność, która miała miejsce w przeszłości.
• Past Tense Progressive: „I was eating breakfast when the phone rang” – opisuje trwającą czynność, która miała miejsce w przeszłości.
• Past Tense Perfect: „I had eaten breakfast before I went to work” – opisuje czynność, która została zakończona przed inną czynnością w przeszłości.
• Past Tense Perfect Progressive: „I had been eating breakfast for an hour when I realized I was late for my appointment” – opisuje trwającą czynność, która została zakończona przed inną czynnością w przeszłości i podkreśla zarówno czas trwania jak i zakończenie.
• Future Tense Simple: „I will eat breakfast tomorrow” – opisuje pojedynczą czynność, która będzie miała miejsce w przyszłości.
• Future Tense Progressive: „I will be eating breakfast when the guests arrive” – opisuje trwającą czynność, która będzie miała miejsce w przyszłości.
• Future Tense Perfect: „I will have eaten breakfast by the time I get to the office” – opisuje czynność, która zostanie zakończona przed inną czynnością w przyszłości.
• Future Tense Perfect Progressive: „I will have been eating breakfast for an hour when the guests arrive” – opisuje trwającą czynność, która zostanie zakończona przed inną czynnością w przyszłości i podkreśla zarówno czas trwania jak i zakończenie.

Które czasy z angielskiego używane są najczęściej?

Badania prowadzone wśród młodzieży akademickiej, będącej native speakerami języka angielskiego, pokazują, że w ich pracach procentowy udział użycia danego czasu w stosunki do innych, wygląda następująco:

1. Present Simple – 49,99%
2. Past Simple – 28,5%
3. Present Perfect – 4,65%
4. Future Simple – 2,32%
5. Present Continuous – 2,31%
6. Past Perfect – 0,73%
7. Past Continuous – 0,71%
8. Present Perfect Continuous – 0,21%
9. Future Continuous – 0,02%
10. Future Perfect – 0,01%
11. Past Perfect Continuous – 0,009%
12. Future Perfect Continuous – 0,009%

Język angielski – ile czasów? – Podsumowanie.

Idąc na następną lekcję angielskiego, warto pamiętać o wszystkich tych informacjach. Choć w praktyce wciąż będzie mowa o 12 czasach, wiedza, że czasy są tak naprawdę dwa, jest bardzo cenna. To sprawia, że podświadomie inaczej będziemy traktować język angielski. Nie będzie się on wydawał tak trudny i niezrozumiały jak dotychczas. Świadomość, że chodzi tak naprawdę o dwa, a upierając się przy formie przyszłej – trzy czasy, jest bezcenna. Wiesz już, ile jest czasów w języku angielskim. Czas wracać do nauki!